พระพุทธรูปในศิลปะทวารวดี
พบในจังหวัดนครปฐม เดิมประดิษฐานอยู่ทางด้านทิศใต้ของพระปฐมเจดีย์ ชาวบ้านเรียกว่า พระยากง
ลักษณะ เป็นพระพุทธรูปปางวิตรรกะทั้งสองพระหัตถ์ บนฐานบัวคว่ำสลักจากหิน 3 ก้อน ประกอบด้วยเหล็กตัวไอยึดที่ด้านหลัง พระพักตร์ค่อนข้างเหลี่ยม แบนกว้าง เม็ดพระศกกลมใหญ่เรียงเป็นระเบียบจนจรดปลายเกตุมาลาซึ่งเป็นรูปกรวยคว่ำ พระขนงสันนูนโค้งต่อกันเป็นรูปปีกกา พระเนตรโปนเหลือบต่ำ พระนาสิกโตเป็นสันนูน ปลายพระนาสิกใหญ่ พระโอษฐ์แบะกว้างและหนา ซึ่งมีการครองจีวรบางแนบพระกาย แต่พระพระพุทธรูปองค์นี้พระหัตถ์ได้ชำรุดและไม่มีการขุดค้นพบ
ซึ่งลักษณะของพระพุทธรูปองค์นี้แสดงให้เห็นถึงอิทธิพลของศิลปะสมัยคุปตะและหลังคุปตะอินเดีย แต่ได้มีการผสมผสานเข้ากับความเป็นท้องถิ่น ซึ่งถือได้ว่าเป็นลักษณะพิเศษที่ปรากฏในประติมากรรมสมัยทวาราวดีในจังหวัดนครปฐมและราชบุรี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น